"...Tijdens de Kerst Schaken toernooi 2013 heb ik in Groningen een vraag gesteeld over de situatie in de Oekraine aan het lid van Russische Duma, (een volksvertegenwoordiger Parlement) en de veelvoudige wereldkampioen Anatoly Karpov. “Oekraïners zijn meer met de politiek bezig, dan met de economie” – was zijn antwoord..."
"...Als er morgen alle werkzoekende Nederlanders in Oekraïne een stuk land zouden gaan huren, zouden zij er een paradijs van kunnen maken..."
Volgens de analyse van de Internationale Arbeids Internetportaal “Head Hunter” heef de politieke instabiliteit niet te veel invloed op de arbeidsmarkt van Oekraïne mee gebracht. Er zijn tendenties van 2013 van toepassing, wat optimisatie van de personeelsbestanden en de investeringen betreft. Er ontstond in januari een toeneming van het aantal bannen van 3%, vergeleken tot december 2013. Analisten hebben nog geen conclusies gepubliceerd over de mand van de grootste spanning – februari.
Maar de feiten zijn – een gewone mens in Oekraïne moet sinds Perestrojka steeds meer werken voor minder (gerelativeerd aan de prijzen) geld. De werkgevers zijn hard. Ben jij ziek, heb jij te veel eisen – ik krijg morgen een nieuwe, die niets te vertellen heeft. Vakbonden bestaan niet meer, er is geen bescherming voor de werknemers.
Wat er ook op de arbeidsmarkt gebeurd, is er een mens in aandacht genomen pas, als mensen zelf tot een conclusie komen – we moeten samen zijn. Niet “nu of nooit”, maar langzaam samen alles verwerken en benutten, wat het land te bieden heft. God heeft aan de Oekraïne veel geschonken – ijzer, gas, uranium, het bos, een warme zee, genoeg van de vruchtbare gronden en veel zon.
Tijdens de Kerst Schaken toernooi 2013 heb ik in Groningen een vraag gesteeld over de situatie in Oekraine aan het lid van Russische Duma, (een volksvertegenwoordiger Parlement) en de veelvoudige wereldkampioen Anatoly Karpov.
“Oekraïners zijn meer met de politiek bezig, dan met de economie” – was zijn antwoord. Dit klopt. “Praatjes vullen geen gatjes” – zeggen Nederlanders. Je moet je armen uit de mouw stekken.
Alles tot nul brengen om een nieuwe president te kiezen, die wordt weer op de kosten van het volk door een ander vervangen heeft geen zin.
Soms moet je genoegen nemen met een bestaande macht, met elkaar dingen gaan overleggen en met een steun van de wereld dankzij de moderne Media stap bij stap een president dwingen tot een aangepaste constitutie. Tussendoor moet men iets gaan opbouwen.
De geschiedenis van de wereld en ook van Oekraïne leert ons, dat in de corrupte landen wordt het nooit anders, dan op de top zittend eigen zaken vol rollen, onafhankelijk van wie er een president gaat worden. Een stabiliteit is soms belangrijker voor een gewone mens.
Anders moeten zij daar een totaal nieuwe politiek systeem bedenken.
Zij vechten daar nu voor de vrijheid. Pet af.
Maar daarnaast moet men in aandacht nemen, dat er geen voorbeelden zijn in de wereld van een verrijking van het land, die onafhankelijk wilde zijn. Alle kolonies in de wereld, die nu vrij zijn, zijn alleen maar armer geworden. Met dat verschil, dat zij dan wel juist op hun eigen potjes wilden komen staan.
Een mooi voorbeeld van een economische verbetering na het vechten is Nederland. Misschien, als de enige in de geschiedenis is Nederland rijker geworden door onafhankelijk te willen zijn van de machthebbers. Er zijn paar dingen om op te merken – Nederlanders wilden op eigen potjes komen staan, ze waren bereid om hard te werken, om naar elkaar te luisteren en hun totale vechtpartij duurde 80 jaar. Zouden dan de Oekraïners 80 jaar willen gaan vechten? Of rekenen zij op Europa en Amerika?
Als er morgen alle werkzoekende Nederlanders in de Oekraïne een stuk land zouden gaan huren, zouden zij er een paradijs van kunnen maken. Maar ja – dan met een eigen politiek.
Rayisa Warner-Shumak
foto: www.io.ua/19233402p